علیرغم گلایه ها و انتقادات زیاد ؛ مهمونی ایرج طهماسب مورد استقبال بسیاری از مردم قرار گرفته و خیلیها دعوتش را پذیرفته اند!!!

اگر چه بسیاری معتقدند تکه کلامهای «پشه» و «بچه» برای کودکان بد آموزی دارد اما کلماتی همچون« بده بزنیم و چقدر سفتی»و از« مادر زاییده نشده و تو رو‌ سننه »و… لقلقه زبان بزرگسالان شده و مورد اقبال عمومی قرار گرفته و بسیار هم پر کاربرد است.

معمولا وقتی مخاطب با پرسوناژهای داستان ارتباط برقرار میکند و آنها را نزدیک به خود میبیند دست به همذات پنداری میزند . یک زمان «قیصر». یک دوره «هامون».یک مقطع «شیر فرهاد» و الانم «پشه» یا «بچه»!!! این کلید واژه ها نشان دهنده فضای حاکم بر زمان یا نیاز روحی و عاطفی مردم مقطع یاد شده است. چه میخواهد یکه بزن و یاغی دهه چهل باشد یا روشنفکر شکست خورده دهه هفتاد… یا ظاهر فریبی و خشونت سالهای اخیر

«پشه »همان کارکتریست که با نیش زدن به هرکس در قالب شخصیت او‌میرود! دقیقا تداعی ما مردمیست که علیرغم اینکه فردی را با کلام یا رفتار زخمی کرده یا صدمه میزنیم در ابتدا خود را شبیه او معرفی و یا حداقل تظاهر به تاثیر گرفتن از او نمایش میدهیم و این حالات روز به روز تغییر میکند و هر روز به فراخور بهرمندی!!! شکل جدید میگیرد، یک روز عاشقانه، یک روز متجاوزانه ویک روز کاسبکارانه!

«بچه »نیز همان کودک درون ماست که همچون فعل ماست! درونی سرشار از خشم و خشونت که در اولین واکنش با فحاشی و گردن کلفتی پدیدار میشود اما نهایت با زمزمه ترانه «زمین مست و زمان مست…»مظلوم نمایی و با نثار شاخه ای گل به بهای گزاف!!! میخواهد که او را‌ دوست داشته باشند! بچه ای که با خشونت همواره دنبال پناهگاه و دستی مهربان و سخاوتمند میگردد!(نیاز امروز جامعه ما)

شاید وجوه همین دو شخصیت عروسکی که به احوالات انسان امروزی شباهت بیشتری دارد و به عبارتی آیینه ای تمام نما از ما و جامعه مان است ، این امر باعث شده مهمونی یک ساعته پنجشنبه های ایرج طهماسب تحت تاثیر همین دو شخصیت زشت و زیبای محبوب قرار بگیرد و بیننده با در دست داشتن کنترل ؛ سایر قسمتها را با دکمه فوروارد رد کند!