وقتی کسیکه خیلی دوست داری رو میبینی انگار عقربه های ساعت با هم مسابقه گذاشتند. زمان مثل باد میگذره. روح به پرواز درمیاد. انگار در آسمونها سیر میکنی. تپش قلب میگیری و نفسهات به شماره میافته. انگاری تبادل جسم و روح میکنی. همراهی یک موسیقی ملایم سرمستت میکنه. خدا رو بابت این وصال و دیدن یار شکر میکنی.
.
من کوهنورد نیستم اما کوه پیمایی رو خیلی دوست دارم. وقتی به حریم کوه پا میگذارم عقربه های ساعت مسابقه رو شروع میکنن. باد میوزه. با دیدن عظمت کوه روحم به پرواز در میاد. کوه مرا به آسمان میرسونه. تپش قلبم به اوج و نفسم به شماره میافته. همراه با سکوت کوه سکوت میکنم و در برابر عظمتش و ایستادگیش سر تعظیم فرود میارم . همراهی صدای پادشاه آواز خسرو خوبان محمد رضا شجریان رویایی ام میکنه . خدا را بابت خلقت کوه ستایش میکنم
.
تکمله :،مثل کوه برای هم باشیم!