باید از سروش صحت گلایه کرد و با شکوه به او گفت”تو که اینقدر فیلمساز توانمند و با دغدغه انسانی هستی چرا تا این سن فقط یک فیلم ساختی و چرا بعد از موفقیت اولین فیلمت هنوز برای فیلم بعدی استین بالا نزدی؟”

این نوشته به بهانه دیدن فیلم -جهان بامن برقص -هر چند وقت یکبار توسط نگارنده است

فیلم جهان با من برقص فیلم خوبیست که به تعداد بازیگرانش داستان فرعی دارد که هر کدام ویژگیها و زیبایی های خودش را دارد

جهان که اسمی تمثیلیست در آخرین روزهای زندگیش میزبان بستگان و دوستانیست که هر کدامشان مصداق طیفی از مردم جامعه هستند هر چند که این مهمانان همه مردم را نمایندگی نمیکند اما میتوان نمونه ای از طبقه متوسط و تحصیلکرده جامعه باشند

جهانگیر با بازی علی مصفا نمادی از یک انسان صادق و سالم است که در این جهان الوده باید در اغاز میان سالی قالب از تن تهی کند او که از زندگی شهری گریخته و از همسرش جدا شده ترجیح میدهد با یگانه دخترش در دل طبیعت دل به یک گاو!!! خوش کند و به انتظار مرگ بنشیند

احسان با بازی جواد عزتی هم روزگاری بهتر از جهان ندارد اما هنوز گوشه نشینی را انتخاب نکرده است و همچنان دل به زندگی شهری خوش کرده است. او طعم خیانت همسر و رفیق را چشیده و با گذشت چند سال هنوز با این زخم کاری کنار نیامده

از سوی دیگر رامین صدیقی در نقش فرخ همان مرد خوش اب و رنگ است که در لوایی قانونی با همسر سابق (که مدام تاکید میشود سابق)احسان ازدواج کرده و اگر چه از لحاظ عرفی بر آن نمیتوان ایراد گرفت اما تیپ و ظاهر و ثروت و موقعیت اجتماعی او در خفا نشان از یک خیانت داردخیانتی که توجیه دارد!!!

شاهگل فیلم نیز بازی هانیه توسلی و نقش ناهید است. ناهید سمبل زنی به ظاهر امروزی و روشنفکر و سرخوش است که علاقه به کلام بزرگان دارد و این جملات را یادداشت میکند وعلاقه وافر به دنیای مجازی داشته اما جملات گزنده اش در جمع واکنش برانگیز است چون به کسی غیر از خودش فکر نمیکند.او  دل به آهن بسته و با مردی ازدواج کرده(سیاوش چراغ پور)که با قدی کوتاه و سری کچل و شکمی برامده هر شب از او سواری میگیرد!!!.به قول حمید همسرش ناهید او را صرفا یک ماشین مدل بالا و کارخانه سوسیس سازی میبیند!!! او نماد فریبندگی ظاهری افرادیست که در نگاه اول فرهیخته امروزی و روشنفکر به نظر میایند اما در حقیقت انها رنگ و لعابیست که بر چهره دارند و دلبسته پول و تنوع طلبی هستند

پژمان جمشیدی هم در نقش رضا نمادی از جوانانی بی هدف است که بر خلاف جهانگیر( که زندگی سالم داشته )دنبال مخفیگاهی برای گذران عمر خودست و چه جایی بهتر از طویله!!!

فیلم جهان با من برقص یک فیلم خوب با نگاهی خاکستریست که خوب یا بد مطلق ندارد و در این جهان هم با داشتن غم هجران و خیانت و ظاهر سازی میتوان خندید و توجه به این نکته داشت که داری پیر میشی و خبر نداری”و چه بهتر که باید رقصید و شاد بود و کنار هم به سر کرد

تکمله:ایکاش سروش صحت با ارجاع به همین فیلم به این نکته توجه کند که داره پیر میشه و باید برای ساخت فیلمهای فاخر دیگر دست به کار شود انهم در زمانیکه اثار مبتذل در سینمای ایران جولان میدهند